Celeste schoof de mouw van haar jasje omhoog, wierp een blik op een horloge dat goed was voor minstens twee jaar ongestoord drinken. ‘Onze tijd is halfweg. Het lijkt me beter dat ik eerst het principe uitleg.’
… ‘Welk principe?’
… Hoe jij me van de straat kan houden.’… Lees verder
Celeste stond erop om zelf de scherven op te ruimen. ‘Daar ben ik goed in,’ zei ze met een scheef lachje. Ik ruim al jaren puin. Waar staat de vuilbak?’
… Ik toonde het haar.
… ‘En nu nog een borstel en een dweil.… Lees verder
‘Laat me beginnen met het einde,’ zei ze. ‘Jaren geleden heb ik me bijna dood gezopen. Expres. Ik ben een bevoorrechte dronkaard. Niemand ziet het aan mij als ik hoteldebotel ben. Ik zwalp niet, ik bral niet, ik word niet ambetant.… Lees verder
Ik opende mijn laptop. Celeste legde haar hand op de mijne, schudde van nee. ‘Alles wat ik moet weten, zit in je hoofd.’
… Haar paranoia werkte besmettelijk. Ik klapte de laptop weer dicht, keek naar mijn smartphone die op de tafel lag.… Lees verder
Ze hield woord. Stipt tien uur rinkelde de telefoon. Ze had zich duidelijk voorbereid, stak direct van wal. Dat ze mijn cursusaanbod had bekeken, en dat ze de beginnersmodule wou doen. Tien lessen. Bij mij thuis. Liefst op een donderdag. ‘Kan dat?’… Lees verder