De kerstperiode levert meestal niet veel schrijftijd. Te veel volk over de vloer, te veel eten op de borden, te veel drank in de glazen.
En kijk… toch nog een ei. Van Columbus of van de kip die advocaat mogelijk maakt.… Lees verder
Ongeveer de helft van de tijd gaat mijn hoofd zijn eigen weg, los van mijn lijf. Niet iedereen is daar gelukkig mee.
…’Wat is dat toch met jou? Waar vlucht je voor? Leef eens in het NU!’
…’Komt door mijn werk’, zeg ik dan.… Lees verder
Soms, als er even niets te lachen valt, tik ik Siri wakker.
…Ze is virtueel, dat weet ik. Niets meer dan een voorgeprogrammeerde stem. Ook dat weet ik.
…Allemaal voordelen als je snel een lachstuip wil krijgen. Programmatie staat garant voor misverstand, en hoewel misverstanden in het echte leven meestal beu zijn – hitsig en heftig zelfs – maakt het onbegrip van een computerstem me vaak aan het lachen.… Lees verder
Writer’s block…
…‘Normale’ mensen (lees: mensen die niet schrijven) doen het af als iets voor kneusjes, als iets voor lammelingen, als een uitvlucht.
…‘Ooit gehoord van een geblokkeerde beenhouwer, bakker of bouwvakker?’ vroeg een van mijn vage kennissen (nu nog vager dan weleer!)… Lees verder
Waar we ook zaten – hoog boven de Cèze of in het dal van de Lesse …
…De verhalen tierden welig, de wonderen loerden om de hoek, de lach was nooit uit de lucht.
…Een prachtige afsluiter van een geslaagd seizoen!… Lees verder