We bestelden koffie, keken naar de kindjes in de speeltuin. Hoeveel toeval was er nodig om een welwillende kennis in die kelder te laten arriveren? ‘Ik had iets heldhaftigers verwacht,’ zei ik. ‘Ella en Wannes die je kwamen bevrijden of zo.… Lees verder
Eva nam een slok koffie, verkruimelde haar koekje voor de kippen . ‘Mijn eerste gedachte was stoppen met ademen en doodgaan. Meteen kreeg ik Ella en Wannes voor ogen. Nee, sterven was geen optie! Ik concentreerde me op mijn ademhaling en mijn hartslag.… Lees verder
.Eva dronk haar glas leeg, staarde dwars door me heen naar iets wat ik me niet wilde voorstellen.. ‘Het reptiel keerde terug met een splinterig stuk hout. A la guerre comme à la guerre, nietwaar? Als hij dat in mij propte, ging ik eraan.… Lees verder
Eva staarde naar de lucht, blauwig wit met hier en daar een grijzige schaduw. ‘Hij had me een dosis Popper gegeven.’
… ‘Ken ik niet.’
… ‘Ik kende het evenmin. Heb het opgezocht. Het is een vloeistof die direct verdampt en die je goesting doet krijgen in seks.’… Lees verder
‘Amai, dat is lef hebben!’ zei ik – om iets te zeggen.
… Eva vatte het op als kritiek. ‘Ik had voorzorgsmaatregelen genomen, Ingrid. Die brief van dat advocatenkantoor lag op de keukentafel, met een krabbeltje erbij voor Ella – dat ik die spullen was gaan terugbrengen.… Lees verder