Ik opende mijn laptop. Celeste legde haar hand op de mijne, schudde van nee. ‘Alles wat ik moet weten, zit in je hoofd.’
… Haar paranoia werkte besmettelijk. Ik klapte de laptop weer dicht, keek naar mijn smartphone die op de tafel lag.… Lees verder
Ze hield woord. Stipt tien uur rinkelde de telefoon. Ze had zich duidelijk voorbereid, stak direct van wal. Dat ze mijn cursusaanbod had bekeken, en dat ze de beginnersmodule wou doen. Tien lessen. Bij mij thuis. Liefst op een donderdag. ‘Kan dat?’… Lees verder
Nieuwjaar was al gepasseerd toen er via Messenger een berichtje binnenrolde van een zekere Celeste.
… Vorige herfst ontmoetten we elkaar in de supermarkt. We raakten aan de praat. Jij gaf me je visitekaartje. Ik wil privéles bij je volgen. Kan dat?… Lees verder
Het duurde drie dagen voor ik weer naar die Carrefour kon. Ze was er niet. Ik posteerde me op de rand van een plantenbak, checkte mijn telefoon, snoof de geur op van de gebraden kippen bij de Turkse slager, bedacht dat Dampoort even goed in Istanbul zou kunnen liggen.… Lees verder
Lang geleden, toen ik nog naïef was en (daardoor) onbevreesd, vroeg ik ooit aan een bedelaar waarom hij het deed.
… ‘Wat dan?’ vroeg hij.
… ‘Schooien,’ zei ik. ‘Je bent jong, je ziet er goed uit. Waarom zit je hier?… Lees verder