Maria schonk zichzelf nog eens bij – iets matiger dan de vorige keren. ‘Op Fons en op uw ma!’
… ‘Mijn ma? Wat heeft die ermee te maken?’
… ‘Dat hoort ge nog wel. Alles op zijn tijd, kind! Eerst de bakker en zijn vrouw.… Lees verder
Maria zakte weg in gemijmer. ‘Fons,’ zei ze uiteindelijk, ‘hij leerde me vrijen, hij leerde me blij zijn, hij leerde me luisteren naar klassieke muziek, en hij leerde me drinken. Grand Marnier in de winter, gin-tonic in de zomer. Het minste wat ik kan doen, is er nog eentje bestellen, ter ere van hem.… Lees verder
‘Santé!’ We klonken. ‘Ik weet nu al dat ik goesting heb in een tweede,’ zei ze.
… ‘Vertel me eerst over dat contract, Maria.’
… ‘Ja, ja.’ Ze zette het glas aan haar lippen, dronk het leeg, stak haar hand op voor een tweede.… Lees verder
De dienster bracht de koffie en de pannenkoeken. Maria at alsof het haar laatste keer was. Haar bord was leeg, nog voor ik mijn slagroom had uitgesmeerd. ‘Ge hebt daar vast van alles meegemaakt?’
… ‘Zeker weten,’ zei ik, ‘maar we zijn hier om over uw affaires te praten, niet over de mijne.… Lees verder
‘Stijve bedoening,’ zei Maria nadat we waren gaan zitten. ‘Ik voelde me meer thuis in Dennenland.’
… ‘Ik ook.’
… ‘Ge kende het?’
… ‘Ik heb er mijn studeergeld bij elkaar gewerkt.’
… ‘Serieus? Wanneer was dat?’
… ‘Halverwege de jaren zeventig.’… Lees verder