Nieuwjaar was al gepasseerd toen er via Messenger een berichtje binnenrolde van een zekere Celeste.
… Vorige herfst ontmoetten we elkaar in de supermarkt. We raakten aan de praat. Jij gaf me je visitekaartje. Ik wil privéles bij je volgen. Kan dat?… Lees verder
Het duurde drie dagen voor ik weer naar die Carrefour kon. Ze was er niet. Ik posteerde me op de rand van een plantenbak, checkte mijn telefoon, snoof de geur op van de gebraden kippen bij de Turkse slager, bedacht dat Dampoort even goed in Istanbul zou kunnen liggen.… Lees verder
Lang geleden, toen ik nog naïef was en (daardoor) onbevreesd, vroeg ik ooit aan een bedelaar waarom hij het deed.
… ‘Wat dan?’ vroeg hij.
… ‘Schooien,’ zei ik. ‘Je bent jong, je ziet er goed uit. Waarom zit je hier?… Lees verder
Wat doet een mens op Maria-Hemelvaart?
… Filerijden naar zee?
…Beetje chillen op een terras?
…Of een cultuurgaatje vullen?
Wij kozen voor dat laatste, en reden naar Poperinge. Het kunstenfestival van deelgemeente Watou bestaat sinds 1980, en ik was er nog nooit geweest.… Lees verder
Ooit van de man gehoord?
… Nee, veronderstel ik.
Hugo Voeten was een rijke industrieel (1940 – 2017) met een passie voor kunst. In 2005 verkocht hij zijn concern aan Delhaize. De winst die hij daarbij maakte, bood hem de gelegenheid om zijn kunstdroom om te zetten in werkelijkheid.… Lees verder