Ingrid Verhelst

Ze zitten bij het raam, gevangen in verveling. Hun blik zwerft over het plein. Er wolkt onweer om hun hoofden. ‘Las je die roman waarover ik het had?’ vraagt zij uiteindelijk. Hij kijkt haar streng aan. ‘Fictieschrijvers zijn leeghoofden, Daisy.

Read More

Er was niets waar ik vroeger meer over zeurde dan over wind. Op de ene of de andere manier blies die altijd de kant op waar ik niet moest zijn. Reed ik ’s morgens naar school, dan wilde hij me thuis houden. Keerde ik ’s avonds huiswaarts, dan

Read More