16 dec
Het is zondag 15 december. De lucht is dweilgrijs, de straat is uitgestorven. … ‘Naar de Kerstmarkt?’ vraagt Didier. … ‘Winterfeesten,’ zeg ik. ‘Het woord Kerst was niet inclusief genoeg.’ …
14 dec
Het was Eva’s dochter die haar had gezegd dat ze meer moest buitenkomen. ‘Ma, alstublieft, doe eens iets leuks. Koop kleren, ga dansen, zoek een nieuwe man. Je humeur is om op te schieten, en je ziet eruit als een plant die geen water krijgt.’
10 dec
Didier fronste tot achter zijn oren toen ik hem vertelde over mijn ontmoeting met Eva. ‘Ooit werk je jezelf in de nesten, lief. Wat als die vent agressief was geworden?’ … ‘Waarom dan? Ik deed toch niks?’ … ‘Sommige mensen worden ook
06 dec
Haar huis was even popperig als het mijne, maar veel soberder. Somberder ook. Wit en beige, daar wordt een mens niet vrolijk van! Op de keukentafel stond een indrukwekkende blokken-constructie. ‘Kinderen?’ vroeg ik. … ‘Twee. Een dochter
03 dec
Nog voor de vrouw een zijstraat indook, was het me duidelijk. Het reptiel was op jacht. Hij stopte om zijn veters te knopen als zij een etalage bekeek, zette een tandje bij als zij het tempo verhoogde. … Die zijstraat was geen goed idee.
29 nov
Juni liet zich van de allerbeste kant zien: heldere hemel, volop zon, een zwoel briesje. Geen weer om de hele dag voor de pc te zitten. Ik sprong op mijn fiets en reed naar ’t stad, om mezelf te laten verdwalen. Dat doe ik wel vaker: doelloos
20 nov
Celeste bleef komen. We hadden het nooit meer over seks of kinderen, we hadden het evenmin over schrijven. We dronken geen druppel alcohol. Ik deed wat ze me had gevraagd: ik leerde haar ‘leven’. Tegen mijn verwachtingen in, lukte
15 nov
De week erna arriveerde Celeste een half uur te laat. Ze zag er gespannen uit, had donkere kringen onder haar ogen. ‘Wat scheelt er?’ vroeg ik. … Ze zette de dampkap aan, plofte neer op een stoel. ‘Lastig. Ik wou mijn voorraad niet