03 jul
Het maakte ons niet veel uit op welke camping we terecht kwamen (als alle slagbomen nog niet onherroepelijk dicht waren!). Soms was het douchewater koud, soms warm, hoe dan ook altijd met een doseerknop (30 seconden water per keer), de een had
01 jul
‘Misschien dat we toch…’ begon mijn lief, nadat we ons tafeltje en stoeltjes hadden uitgeklapt. ‘Nog een nacht als voorgaande, ik weet niet…’ … ‘Momentje.’ Ik nam er You tube bij, zocht het daktent-filmpje op. We kregen dezelfde mevrouw te zien
30 jun
We hadden ogen te kort onderweg. Wat een kustlijn! Wat een prachtige wolkenlucht! … Ja, ik weet het… velen kicken op ‘eindeloos blauw’. Ik deel die kick niet. Geef mij maar blauw, versierd met grote toefen slagroom. Dat geeft (mij) veel meer
29 jun
De koffie vertikte het om wonderen te doen. Ik zette mijn zonnebril op, een grote, waar de helft van mijn gezicht achter schuil ging. … Er viel een schaduw over ons tafeltje. ‘Goeiemorgen, luitjes. En smakelijk.’ Een rijzige Nederlander van
28 jun
Ik ben een ‘krak’ in dingen-buitensluiten, een opwaarderend synoniem voor vergeten. Het gaat vanzelf. Van zodra iets niet meer zichtbaar is, verdwijnt het. … Uit het oog, uit het hoofd, zoiets. … Zelf ben ik geneigd om dat als een
27 jun
De namiddag was al voor de helft voorbij toen we koers zetten naar Saint Malo. Net buiten de bebouwde kom stopten we bij een supermarktje, voor het geval we weer een camping troffen zonder restaurant. Twee avonden dieet, dat was erover. We
24 jun
De volgende morgen was het bed zo mak als een lammetje. Het bouwde ei zo na zichzelf om tot bank. Ik verhuisde de kookspullen weer naar de juiste kastjes, stopte de regenkledij terug in de koffer, en sneed het flintertje appelcake dat we de
23 jun
Mijn lief installeerde zich knusjes (hij zou dat woord blijven gebruiken tot het op was) in bed. Ik bleef buiten, maakte foto’s van de maan, schreef een slecht gedicht in het zand, veegde het uit, las verder in De Cirkel. Alles was beter dan