01 feb
Nog geen drie minuten later toeterde hij me terug. ‘De voucher heb ik al, maar ik kan niet reserveren via de website. Ik krijg altijd rood. Bezet. Los jij dat op, of bel ik?’ … Mijn hoofd ging eventjes de strijd aan met mijn hart. Niet lang.
31 jan
Voor mijn nieuwjaar kreeg ik van mijn lief een weekendtas zoals Mary Poppins er eentje had. Boterzacht leder, eigenzinnig van vorm en met tientallen zakjes om van alles en nog wat in te verbergen. Kortom: een droom! … Er zat een briefje bij:
30 jan
De maan, een handvol sterren en een hemel van donkergrijs fluweel… meer heb ik doorgaans niet nodig om content te zijn. Met andere woorden: ik ben een nachtmens. Niet dat ik iets heb tegen zon en kwinkelerende vogeltjes – verre van! Maar op de
25 jan
Sinds ons ma geveld werd door een bloedklonter, ben ik wekelijks in Waasmunster, meestal samen met Chris en Riet. … Post uit de bus halen, het huis even opwarmen, tante Cécile troosten, dingen regelen. We picknicken in de living (zonder sporen
23 jan
Er zijn zo van die momenten dat ik dreig te verzuipen in tristesse. Of weemoed. Of gewoon in de tijd. Heeft te maken, denk ik, met ouder worden, met afscheid nemen, met stilaan uitgewist worden. … Er ligt altijd een fleecedekentje klaar
15 jan
Blijf haar meenemen in je schrijfsels, schreef Annita vandaag. En Christine haakte erop in: je ma zal pas dood zijn als er niet meer over haar gepraat wordt. … Nog een laatste historie – een leuke. Op mijn zestiende blies ons ma me
14 jan
En dan is er die dienst. … Wij – kinderen en schoonkinderen – staan achterin de kerk, naast de urne met ervoor de foto van ons ma. Op die foto draagt ze de hanger die ze kreeg bij het overlijden van haar eigen moeder. Een camee die nu op mijn
09 jan
Ik vind geen woorden om uit te drukken hoe trots ik ben op ons ma, hoe blij ik ben dat ZIJ ons moeder was. Ze behield haar wil en haar kracht tot op het laatste moment. Het kostte haar nog geen drie dagen om te komen waar ze wilde zijn. … Zondag