09 aug
De volgende dagen liepen zoals vakantie bij voorkeur loopt: gesmeerd. De Puy de Dome op (nee, niet met de fiets – in dat geval had ik hier niet meer gezeten), dorpjes verkennen, stadjes en steden bezoeken, verbaasd staan staren naar de pracht en
05 aug
De volgende morgen gingen we om boodschappen. Bleef de horeca moeilijk doen, dan zouden we zelf voor ons potje zorgen. ‘We’, dat betekent eigenlijk mijn lief. Er zijn weinig mensen die met plezier uitkijken naar een maaltijd die ík in elkaar heb
02 aug
Enfin, over de liefde konden we het later nog hebben. De prioriteit van dat moment was ‘eten’. Behalve een ondermaats ontbijtje hadden we enkel koffie gehad. We voelden onze magen synchroon grollen. Is dat ook geen soort van liefde? … De
29 jul
We daalden. Drie treden. Vervolgens tien. Daarna zeven. Ik zag de spinnenwebben groeien, de spinnen eveneens. In mijn hoofd waren die intussen zo groot als krabben. En toen … toen stonden we ineens oog in oog met de vulkanen van Auvergne.
24 jul
Oliviers laatste examen was op vrijdag. De dag ervoor zouden mijn lief en ik naar Frankrijk vertrekken, weekje Auvergne. ‘Had ik geweten dat je hier ging blokken,’ dan had ik die vakantie uitgesteld,’ zei ik. … ‘Waarom?’ … ‘Omdat ik je hier niet
19 jul
De week erop was er geen tijd voor liedjes of voor rebellie. Ik werd ingeschakeld als blok-oma, en moest me verdiepen in algebra (dat nu getallenleer heet), Franse vervoegingen, Engelse woordenschat, Europese hoofdsteden en Romeinen. Kwestie
16 jul
Het liedje dat ik al klaar had voor Didier was een swingend nummer met een gezonde dosis humor erin. Nummer twee moest anders worden, zoetgevooisd. Idyllisch dus, spotte een stemmetje in mijn hoofd. Dat zou een zware opdracht worden. Ik ben zo
12 jul
Er zijn een massa dingen die ik niet durf – of die ik niet kán. Ik ben bang voor zowat alle beesten, ik ben bang voor elk water dat niet in een glas past (en zelfs dán ben ik er niet gek op!), ik kan niet met een boormachine werken, ik kan geen