07 okt
We vertrokken naar de Rodelijvekensstraat. Naomi voorop, ik achter haar aan. Ze stapte fluks voort, keek af en toe over haar schouder om te zien of ik kon volgen. … ‘Straks kukel je omver,’ zei ze halverwege Oudburg. ‘Wie draagt er nu nog hakken
04 okt
Ik heb iets van een pitbull. Zet ik ergens mijn tanden in, dan los ik niet meer. Of dat goed is of slecht? Geen idee. Het houdt me wakker en blij, dat volstaat. … Als ons ma dat verhaal had gehoord toen ze zwanger was van ons Riet (1963), dan
30 sep
Op weg naar huis kreeg ik een berichtje via Messenger. Val JIJ maar dood, JIJ hebt er de leeftijd voor, IK niet. Einde verhaal. … ik had het duidelijk verpest. Het weekend daarop trok ik naar de Koolputten in Waasmunster, samen met ons ma
27 sep
‘Hamme is zoals Geel,’ begon ze, ‘het loopt er vol gestoorden.’ … ‘Zou kunnen kloppen. Herman Brusselmans komt van daar.’ … ‘Echt? Dat is anders wel een wijze vent. Prettig gestoord. De mensen in mijn leven zijn beu gestoord.’ … Ik
23 sep
Het duurde ruim twee weken voor er antwoord kwam – van de prehistorische monsters. … Waarom wil je dat weten? … Ik begon aan een exposé over lot en toeval, drukte op delete en hield het bij: gewoon curieus. … Deze keer kwam het antwoord meteen:
20 sep
Nee, ik liep niet weg. Daar was ik te oud voor, te wijs, te traag allicht. … Ik moest wel stevig slikken. Onder dat blauwe masker zat zowat de lelijkste mond die ik ooit had gezien. Een mislukt geopereerde hazenlip (dacht ik) met daarachter een
16 sep
‘Kom maar op!’ Zoals in een film met Bruce Willis, de superheld. … Zelf ben ik helemaal geen held, maar als kind en puber werd ik gepest. Dat maakt moedig in gevallen als deze. En – om eerlijk te zijn – ik was er vrijwel zeker van dat die
13 sep
Het was een stralende dag in april. Het geparkeerde blik in de straten schitterde en flikkerde. De lucht was egaal blauw, zonder condensstrepen, de stad rook voor het eerst in vijfenveertig jaar niet naar benzine. Corona had ons terug