28 dec
De dienster bracht de koffie en de pannenkoeken. Maria at alsof het haar laatste keer was. Haar bord was leeg, nog voor ik mijn slagroom had uitgesmeerd. ‘Ge hebt daar vast van alles meegemaakt?’ … ‘Zeker weten,’ zei ik, ‘maar we
20 dec
‘Stijve bedoening,’ zei Maria nadat we waren gaan zitten. ‘Ik voelde me meer thuis in Dennenland.’ … ‘Ik ook.’ … ‘Ge kende het?’ … ‘Ik heb er mijn studeergeld bij elkaar gewerkt.’ … ‘Serieus? Wanneer was dat?’ …
13 dec
Ik was vast van plan geweest niet meer zo veel over en weer te rijden. Ons ma had gelijk, het moest gedaan zijn met al die luchtvervuiling. Bovendien had ik veel te doen. Kerstmis kwam eraan, oudejaar, én vier verjaardagen. Ik moest in gang
06 dec
De deur van de sacristie ging terug open. De man in het grijs kwam naar ons toe. ‘Ik zou willen afsluiten. Kan dat?’ … ‘Moeten we weg?’ zei Maria. ‘Wat voor een gat is dat hier? Geen cafés en een godshuis met openingsuren. Zit er ook een
29 nov
‘Perversiteiten,’ herhaalde Maria. ‘Ik weet niet of ik zo’n woord mag gebruiken in een kerk. Hoewel … Die priesters en die nonnen zijn ook geen heiligen. Dat pastoors het met hun meid deden, dat wisten we zestig jaar geleden al, maar dat ze ook
22 nov
De volgende dag kreeg ik rond een uur of vijf telefoon van ons ma. ‘Komt ge nog?’ … ‘Nee.’ … ‘Liggen die Zwanworstjes nog op uw lever?’ … ‘Ze moet vooral niet denken dat ik naar haar pijpen ga dansen.’ … ‘Ik ben anders
15 nov
De weken erna stond mijn agenda behoorlijk vol. Toch reed ik twee keer per week naar Waasmunster. Tevergeefs. Ons ma verklaarde me zot. ‘Ge zou u moeten schamen. Niet gepermitteerd, alle naft die ge erdoor jaagt.’ Ze had gelijk. Twee weken voor
08 nov
Het duurde uiteindelijk drie weken voor ik terugkeerde naar Blauwendael. De tijd vliegt sneller dan ik. Misschien zelfs sneller dan een heks op een bezemsteel. En, helaas, Waasmunster ligt niet in mijn achtertuin. … Ze zat op hetzelfde