Het is – denk ik – vooral de wíl, die mensen samenhoudt. De wil om elkaar te verstaan, elkaar aan te voelen, elkaar te steunen. Diezelfde wil heb je nodig om met elkaar te dansen, en het was een ongelooflijke kick om te ontdekken dat die wil er was – zowel bij hem als bij mij.… Lees verder
We blikken nu met afschuw terug op de openbare boekverbrandingen van vroeger.
… Foute boel. Niet meer, niet minder.
… Tegenwoordig worden boeken niet meer verbrand. Dat zou te veel controverse opleveren. Toch worden boeken nog steeds vernietigd. Niet omdat ze de moraal schaden of staatsgevaarlijk zijn, maar omdat ze niet ‘genoeg opbrengen’.… Lees verder
Dat goed-gevoel kwam net op tijd, want de volgende dag hadden we onze eerste dansles, en dansen met iemand waarmee je niet door één deur kan … Tja …
… Na uren YouTube hadden we een nummer gevonden dat we allebei mooi vonden, dat dansbaar leek, én waarvan de tekst op ons lijf geschreven was.… Lees verder
Mijn lief stond al op de uitkijk. ‘Eindelijk! Waar bleef je? Michiel is al een half uur thuis.’
… ‘Ik weet het niet,’ zei ik naar waarheid, en vertelde hem wat er gebeurd was.
… ‘Niet te schatten, jij,’ was zijn commentaar.… Lees verder
‘Waar staat uw fiets?’ vroeg Michiel toen we, rond halfelf, weer op straat stonden.
… ‘Ik ben met de bus. Er wordt hier rond Dampoort te veel gepikt.’
… ‘Dan loop ik mee naar de halte.’
… ‘Niet nodig, jong. Ik trek mijn plan wel.’… Lees verder