De week erop was er geen tijd voor liedjes of voor rebellie. Ik werd ingeschakeld als blok-oma, en moest me verdiepen in algebra (dat nu getallenleer heet), Franse vervoegingen, Engelse woordenschat, Europese hoofdsteden en Romeinen. Kwestie van een beetje beslagen op het ijs te komen, nietwaar😉
… Ik stelde mijn kleinzoon voor om in schijfjes van 50 minuten te werken.… Lees verder
Het liedje dat ik al klaar had voor Didier was een swingend nummer met een gezonde dosis humor erin. Nummer twee moest anders worden, zoetgevooisd. Idyllisch dus, spotte een stemmetje in mijn hoofd. Dat zou een zware opdracht worden. Ik ben zo romantisch als een goudvis, en waarschijnlijk doe ik dat beest hiermee nog onrecht aan!… Lees verder
Er zijn een massa dingen die ik niet durf – of die ik niet kán. Ik ben bang voor zowat alle beesten, ik ben bang voor elk water dat niet in een glas past (en zelfs dán ben ik er niet gek op!),… Lees verder
Tijdens onze ruzieperiode had ik behoorlijk wat steken laten vallen, merkte ik. De stapel onbetaalde facturen en onbeantwoorde mails was duizelingwekkend. Ik maakte schoon schip – met 1001 verontschuldigingen, en zette me daarna, samen met mijn lief, aan een soort van draaiboek voor het feest.… Lees verder
Het is hallucinant hoeveel energie er vrijkomt als een mens stopt met ruziemaken. De week nadat we weer ‘normaal’ deden, kwam de stoom bijna letterlijk uit mijn oren. Ik had er op kunnen zweven, maar dat deed ik niet. Ik verfde de tuinmuren, wiedde onkruid, zocht een locatie voor cursisten-schrijfweekends, regelde het leeghalen van ons ouderlijk huis, boekte een weekje Auvergne, redigeerde bijna duizend bladzijden van mensen die me om advies hadden gevraagd, en maakte confituur.… Lees verder