De kronieken van liefde, lust en afzien – Eva – 21 (slot)
We bestelden koffie, keken naar de kindjes in de speeltuin. Hoeveel toeval was er nodig om een welwillende kennis in die kelder te laten arriveren? ‘Ik had iets heldhaftigers verwacht,’ zei ik. ‘Ella en Wannes die je kwamen bevrijden of zo. Dit is een deus ex machina einde.’
… Eva stak, voor het eerst sinds ik haar kende, een sigaret op. ‘Ik mag het niet gedroomd hebben dat zij me daar hadden gevonden.’ Ze blies een perfect cirkelvormig rookwolkje uit. ‘Waag het niet om het einde te veranderen, hé! Accepteer gewoon dat het leven niet loopt als een perfect verhaal. Misschien moet je zelfs leren accepteren dat het echte leven ongeloofwaardig is.’
… Één nul voor haar!
Net na de politie arriveerden er twee Bulgaren, duidelijk op zoek naar aangenaam vertier. Ze werden zonder pardon naar de combi geleid. Eva werd afgevoerd naar het ziekenhuis om de brandwonden te laten verzorgen, en voor een check-up. Simon vergezelde haar. Nadien werden ze allebei ondervraagd.
… Simon kende het reptiel als Herman, een kunstverzamelaar. Hij had twee keer een werkje van hem gekocht. De Bulgaren (vernamen ze later) kenden Enrico als André, leverancier van coke en van meisjes. Het pand in de Verlorenkost was – zoals Eva had vermoed – gekraakt.
… Deze keer luisterden de agenten wel naar haar verhaal. Ze prezen haar zelfs voor haar tegenwoordigheid van geest. ‘Slim gedaan, mevrouw, die voicerecorder. Hij is er gloeiend bij, die vent.’
Zo ver is het nooit gekomen. Er kwam een tekenaar die op hun aanwijzingen een portret maakte. Het reptiel werd geseind. Tot op heden is hij nooit gevonden, nooit opgepakt.
… Ik heb het daar moeilijk mee. Was dit fictie, dan had ik hem laten overrijden door een tram om hem daarna moederziel alleen te laten creperen. Helaas … ik beloofde Eva om me aan de waarheid te houden.
Zij, Ella en Wannes stellen het goed .Eva is nu officieel weduwe, en wil die status behouden. Haar vertrouwen in de ‘mansheid’ is compleet zoek.
… Ik hoop voor haar dat ze ooit op iemand botst die haar van mening laat veranderen.
(Einde)
Hoe akelig: het reptiel loopt nog gewoon rond?!
Bij nader inzien: voor mijn part doet het goed dienst als einde van een verhaal.
Zelf hoop ik echt dat hij intussen dood is. Het idee dat die vent nog leeft geeft me de rillingen.