De kronieken van liefde, lust en afzien – Eva – 19
.Eva dronk haar glas leeg, staarde dwars door me heen naar iets wat ik me niet wilde voorstellen.. ‘Het reptiel keerde terug met een splinterig stuk hout. A la guerre comme à la guerre, nietwaar? Als hij dat in mij propte, ging ik eraan. Dat kon niet anders. Ik kneep mijn ogen toe, probeerde het beeld van Ella en Wannes op te roepen. Wij drieën, samen aan tafel. Wij drieën op avontuur bij de Ninglingspo, Wij drieën op het laatste oudejaarsavondfeest, Ella verkleed als taart, Wannes als bakker. Wat er toen gebeurde, zal geen mens ooit geloven. Ik geloof het zélf niet. Ik viel gewoon in een soort van slaap.’
… ‘Ik geloof je,’ zei ik. ‘Fight or flight. Je lijf koos voor de vlucht.’
Dat bleek haar redding. Het reptiel werd vooral getriggerd door angst. Dat hij geen angst zag, bracht hem van zijn stuk. Toen ze haar ogen opende, schudde hij net haar handtas leeg. Veel zat er niet in: sleutels, een zakdoek, haar portefeuille. ‘Waar is je telefoon?’
… ‘In het zijzakje met de rits.’ Eva dankte God en al zijn heiligen dat ze niet haar smartphone gebruikt had om een opname te maken.
… ‘Toegangscode?’
… Ze gaf ze hem.
… ‘Zal ik ons Ella bellen?’
… Ons Ella. Eva slikte een brok verdriet weg. ‘Doe maar.’
… Hij legde de telefoon opzij, keek in haar portefeuille, haalde er de cash uit. ‘Is dat alles wat je hebt?’
… Ze haalde haar schouders op.
… ‘Veertig miezerige euro’s. Daar kom je niet mee weg. Je bent me een schadevergoeding verschuldigd?’
… Ze perste haar lippen op elkaar.
… ‘Ik gaf je een Zippo cadeau, ik trakteerde je op café, ik kocht eten voor jou, ik offerde me op om met jou naar bed te gaan, en ik zorgde voor je kinderen. Dat is minstens duizend euro waard. Plus intrest, plus een schadevergoeding omdat je me behandelde als een beest. Alles samen vijfduizend euro. Nu dokken!’
;;; ‘Val dood,’ zei ze.
… ‘Dan ga je voor mij werken.’ Hij denderde weer de trap op.
Eva probeerde iets comfortabeler te gaan liggen. Haar handen en voeten voelden verdoofd door het te strak aangespannen touw. Haar nek deed pijn. Hoe laat was het? Waren de kinderen al thuis van school? Ze had er geen idee van. Boven zich hoorde ze het krapuul lopen en praten. Ze stopte met wriemelen, focuste op haar oren.
… ‘Geïnteresseerd in een meesterwerkje? … Klasse. Je kent me toch? … Uitgelezen kans … Verlorenkost … Driehonderd.’
… Ze kreeg het ijskoud. Hij organiseerde een gangbang.
(Wordt vervolgd)
(tekening AI)