De kronieken van liefde, lust en afzien – Eva – 9
Een maand of twee gebeurde er niets. Eva ging ervan uit dat haar dreigement had geholpen. Ze herademde. De paasvakantie brak aan. Geen kattenpis voor een alleenstaande moeder, al die vakanties. Haar ouders brachten redding. Ze boekten een huisje in de Ardennen. Eva reed er naartoe op vrijdagavond, samen met de kinderen, en keerde zondagavond terug. Alleen. Toen ze maandag na het werk thuiskwam, zat Enrico haar op te wachten in de sofa, zijn voeten op de salontafel.
… Ze wilde gillen, weglopen, hem de kop inslaan – alles tegelijk. Ze was er niet toe in staat. Haar benen wilden elk een andere kant op, haar haar hart daverde in haar oren, haar mond ging open en dicht zonder geluid. Tegen de tijd dat ze haar stem terug had gevonden, lagen zijn handen om haar keel. ‘Één kik, en ik maak je af. Daarna pak ik je dochter. Helemaal mijn ding, dat meisje. Ga zitten.’
… Ze deed wat hij vroeg.
… Hij haalde zijn smartphone uit zijn zak. Tientallen foto’s van haar. Honderden van Ella. ‘Ga je naar de politie, dan ben je haar kwijt. Begrepen?’
… Ze knikte.
… Hij ontkurkte een fles wijn, schonk hun allebei een glas in. ‘Op een schone toekomst, Evaatje!’
… Haar telefoon rinkelde. Het was Ella. Voor ze kon opnemen, rukte hij het toestel uit haar handen, en drukte af. ‘We bellen haar straks wel. Eerst eten.’
… We? Had hij nu echt “we” gezegd. ‘Ik heb bijna niets in huis,’ mompelde ze.
… ‘Dat zag ik. Je bent geen al te beste huisvrouw, hé? Dat zal beter moeten, Evaatje. Nog een geluk dat je mij hebt.’ Hij trok de koelkast open, haalde er een zak uit van de Aula. ‘Voor jou is alleen het beste goed genoeg. Quiche met parmaham als voorgerecht en paella als hoofdschotel. Daarna koffie met cognac.’
… ‘Heb ik niet.’
… ‘Ik wel.’ Hij haalde een fles uit zijn rugzak. ‘Ga je nu maar omkleden. De dingen die ik mooi vind, liggen op je bed.’
… Haar maag veranderde in een klomp ijs. Haar handen kropen naar de telefoon die hij op de salontafel had gelegd.
… ‘Waag het niet, Evaatje! Of wil je je dochter in een bordeel? Vooruit, actie!.’ Met een klap op haar billen, stuurde hij haar naar boven
(wordt vervolgd)
(tekening AI)