De kronieken van liefde, lust en afzien – Celeste – 4
Ze hield woord. Stipt tien uur rinkelde de telefoon. Ze had zich duidelijk voorbereid, stak direct van wal. Dat ze mijn cursusaanbod had bekeken, en dat ze de beginnersmodule wou doen. Tien lessen. Bij mij thuis. Liefst op een donderdag. ‘Kan dat?’
… ‘Ja.’
… ‘Wat is je prijs?’
… ‘Vijfentwintig per uur.’
… ‘Maak er vijftig van en zet dat op mail. Zorg dat die mail er officieel uitziet. Vraag of ik een factuur wil. Ik zorg ervoor dat hij nee zegt.’
… Ik snapte er niets van. ‘Hij? Wie hij?’
… ‘Mijn echtgenoot. De rest leg ik later uit. Goed?’ De verbinding werd verbroken. Een halve minuut later kreeg ik via Messenger haar mailadres.
… Volgens Didier was het ‘linke boel’, maar ik had A gezegd. Een B kon dus niet uitblijven. Ik stuurde haar een mail, kreeg tegen de avond antwoord. Twee dagen erna startten onze lessen.
Tien minuten voor het aanvangsuur stopte er een donkerblauwe Volvo met getinte ruiten aan de overkant. Ze stapte uit langs de passagierszijde, klikklakte de straat over. De bel ging. Ik maakte open, liet haar binnen. De Volvo reed weg. ‘Ga zitten,’ zei ik. ‘Koffie, thee, water?’
… ‘Koffie graag.’
… Toen ik uit de keuken terugkwam met twee espresso’s stopte ze een handgeschreven briefje in mijn handen: Vraag me om tijdens de les mijn telefoon uit te zetten. Ik knikte, maar kreeg direct een wee gevoel in mijn maag. Waar was ik in godsnaam in terechtgekomen?
… ‘Mooi hier,’ zei ze. ‘En zoveel boeken. Heb je die allemaal gelezen.’
… ‘De meeste wel. Niet alles. Er staan er ook bij van mijn man. Melk of suiker?’
… ‘Gewoon zwart.’
… ‘Oké, dan zullen we meteen beginnen.’
… Ze wees naar het briefje in mijn hand.
… Het voelde alsof ik in een theaterstuk was terechtgekomen. ‘Mag ik je vragen je gsm af te zetten? Of ‘m in het halletje te leggen?’
… ‘Moet dat? Ik blijf graag bereikbaar.’ Ze knipoogde.
… ‘En ik word niet graag gestoord.’
… ‘Oké.’ Ze stopte haar smartphone in haar handtas, een onvervalste Delvaux, en hing die aan de kapstok in het halletje. Het leek of ze zich bevrijdde van haar schaduw. Dat weeë gevoel in mijn buik werd er niet beter op.
(wordt vervolgd)