Ierland voor beginners – slot
Dinsdag is terugreisdag. Onze boot vertrekt pas om vier uur in de namiddag, en het weer is treffelijk. Omdat we geen zin hebben in nog meer Dublin, rijden we naar Phoenix Park, het grootste ommuurde stadspark van Europa. Het heeft zowat de afmetingen van een kleine Belgische provincie, schat ik. Landschap genoeg om de tijd te vullen tot ons vertrek.
… Om eerlijk te zijn … normaal gezien sakkeren we aan het eind van de vakantie dat we alweer naar huis ‘moeten’. Nu zijn we bijna blij dat we naar huis ‘mogen’.
… Zegt dat iets over Ierland? Over de organisatie van de reis? Of over ons?
… Allicht een combinatie van de drie.
Op het hotel in Dublin na (notabene het duurste van de hele trip), waren de logementen waar we terecht kwamen top. Daarover hebben we alvast niet te klagen. Aan het weer kan niemand iets verhelpen. Je treft het of je treft het niet. Punt. De organisatie van de toer kon beter. Zonder Cashel en Cork erbij waren we sneller in een voor ons aantrekkelijk gebied geraakt, en had ik me minder opgejaagd gevoeld. Nu was het ‘Ierland op een rapke’ en daar is het land niet geschikt voor (ik ook niet trouwens😉) Te veel uren in de auto, te weinig tijd voor avontuur en ontdekking. De reis die we maakten, zou allicht beter gewerkt hebben voor Didier alleen dan voor ons samen. Hij heeft genoeg aan natuur. Ik heb meer nodig.
Wat we allebei misten, waren gezellige dorpjes en terrasjes. Die moest je in de regio’s die we bezochten, zoeken met een vergrootglas. Wat we ook allebei misten, was ‘de rust van het buitenseizoen’. De afgelopen jaren bezochten we in dezelfde periode Auvergne, Bretagne, Schotland, de kastelen van de Loire en Bourgogne. Daar voelden we ons heel vaak ‘reizigers’ omdat we zelden of nooit in de massa terechtkwamen. In Ierland waren we een groot deel van de tijd toerist tussen de toeristen. Connemara vormde de uitzondering.
Last but not least: we hebben ons regelmatig geërgerd aan het verkeer. Ierland mag dan groen zijn, de Ieren zijn dat niet. Ze hebben ook niet de mogelijkheid, vrees ik. Behalve in de grote steden is er nergens een goed uitgebouwd netwerk van openbaar vervoer, en veel Ieren wonen in the middle of nowhere, waar je met slechts één auto niet kan overleven. De hoeveelheid geparkeerd blik die je aantreft in steden en dorpen, overschaduwt veel …
Voor herhaling vatbaar?
… Misschien in een slow motion-formule: langer op dezelfde plek, meer tijd voor verkenning, al denk ik niet dat het er ooit van zal komen. Met de portie kou en regen die we kregen, kan ik nog wel een aantal jaren verder, denk ik😉
Einde
(en nu ga ik écht op vakantie, in mijn eigen stad, mijn eigen huis, mijn eigen (super)straat, en aan mijn eigen schrijftafel. Veel kans dat jullie een poosje niets van me horen. Daarna neem ik de kronieken van liefde, lust en afzien weer op)
Ik heb genoten van je reisverhalen. En wat was ik blij dat ik Portugal als reisbestemming had gekozen :-)!
Yip, Tine, Portugal is een goeie keuze, denk ik. Mijn broer was daar dit jaar. Lovende commentaren!