Ierland voor beginners – 18 – Zweinstein voor meisjes!
We zetten koers naar Kylemore Abbey, een kort ritje, dwars door het hoogland. Deze keer krijgen we niet de kans om verloren te rijden. Het kasteel – want dat was het oorspronkelijk – torent overal bovenuit. Het neogotische gebouw dateert uit de jaren zestig van de negentiende eeuw en werd gebouwd in opdracht van een rijke politicus – als huwelijkscadeau voor zijn vrouw (Echt wel de prins op het witte paard, die man!). Een kasteel, voorzien van alle comfort (uit die tijd), met indrukwekkende woonvertrekken, een balzaal met een verende vloer, een magnifieke bibliotheek, 33 slaapkamers, prachtige tuinen en een uitzicht om bij te zwijmelen!
… Tien jaar en negen kinderen later stierf zijn vrouw. Hij liet voor haar een kerk bouwen als nagedachtenis, werd daar ruim veertig jaar later naast haar begraven. In 1920 werd het kasteel aangekocht door Benedictinessen uit Ieper die er een kostschool van maakten, een soort van Zweinstein voor meisjes! De school is er niet meer (sinds 2010), de Benedictinessen wél. En gelijk hebben ze! Zelden zo’n mooie plek gezien.
… In de tuinen hadden we makkelijk een hele dag kunnen rondzwerven. Helaas, tegen halfzeven worden we verwacht in onze volgende B&B.
Stipt op tijd arriveren we bij Atlantic View, met als gastvrouw Mrs. Pierce. Door dat ‘Mrs’ verwachtte ik een oude, strenge kostschooljuf. Niets is minder waard. Mevrouw Pierce is een volslanke dame die goodwill en rust uitstraalt, schitterende ontbijtjes maakt en je volop informeert over wat er in de streek te zien is.
… Nadat we ons geïnstalleerd hebben, rijden we naar Clifden om iets te eten. Groot is het stadje niet, maar het bruist van leven. Voor het eerst in al die dagen treffen we een centrum met volop terrasjes, muziek alom en uitgelaten kletsende en drinkende mensen. Voor het eerst in al die dagen kunnen we ’s avonds buiten eten. Voor het eerst in al die dagen kunnen we ‘blijven hangen’ en genieten van livemuziek. Wat een dagje zon al niet kan doen!
(wordt vervolgd)