Aanrader (weliswaar met een scherp haakje): expeditie Afrika!
Er wordt wat afgereisd in mijn kennissenkring. De lente proeven in Fuerteventura, naar Machu Picchu in Peru, tussendoor even gaan skiën in Zwitserland, en daarna de zomervakantie voorbereiden. Bij voorkeur een all-in, diep in het zuiden. In zo’ oord waar je levend bakt, braadt en smelt. Dan ben je meteen je overbodige kilo’s kwijt.
Telkens ik op Facebook reisfoto’s zie passeren, gaat er een steek van jaloezie door me heen (behalve bij die bak-braad- en smeltvakanties), een steek van onbegrip ook. Zijn mijn lief en ik de enigen die vinden dat er wat meer respect mag zijn voor het milieu? Soms lijkt het zo …
Soit … Afgelopen zondag kregen we ook goesting in ‘zuidelijk buitenland’, en waar kan je in België beter terecht voor zoiets dan in het koninklijk museum voor Midden-Afrika (Tervuren).
… Om kwart voor negen trokken we de deur achter ons dicht, om half tien stonden we in Sint-Pieters-station. Een half uur te vroeg, en dat had een reden: de kortste weg naar Tervuren loopt over Zaventem. Alleen wist ik niet of we daar mochten afstappen zonder die fameuze diabolotoeslag te moeten betalen.
… Het antwoord bleek negatief. Of je nu gebruik maakt van de luchthaven of niet, dat deed er niet toe. Zaventem kostte bijna 20 euro meer. Punt. We spoorden dus naar Leuven en namen daar een bus van de Lijn. Twintig euro gespaard, een uur reistijd erbij.
Om kwart over twaalf stonden we aan de ticketbalie van Afrika.
… Geen kwaad woord over het museum: prachtig gebouw, ontzettend veel te zien. Volgens sommigen wordt er daar een loopje genomen met de geschiedenis, maar ik ken er te weinig van om daarover te vallen. Kortom, je krijgt waar voor je geld. De toegangsprijs is 13 euro, en voor dat geld kan je daar makkelijk twee dagen verdwalen. Wij hebben een museumpas, en betaalden niets. Na een lunch en drie uur savanne, wilde beesten en koloniaal verleden hielden we het voor bezien, en gingen we weer op huis aan.
… Helaas. Deze keer liet het openbaar vervoer steken vallen. Onze bus was drie minuten te laat, waardoor we onze aansluiting misten, en bovendien had de trein van een uur later ook nog eens vertraging.
… Uiteindelijk waren we pas weer thuis om kwart voor negen, precies twaalf uur nadat we vertrokken waren (met dank aan de Lijn die in onze wijk bijna alle haltes heeft geschrapt). In die tijd hadden we naar Kinshasa kunnen vliegen – al zou dat niet gelukt zijn voor de kleine 25 euro die we nu betaalden😉
