De kronieken van liefde, lust en afzien – Maria – 7

Tureluurster/ december 13, 2023/ Geen categorie/ 4 commentaren

Ik was vast van plan geweest niet meer zo veel over en weer te rijden. Ons ma had gelijk, het moest gedaan zijn met al die luchtvervuiling. Bovendien had ik veel te doen. Kerstmis kwam eraan, oudejaar, én vier verjaardagen. Ik moest in gang schieten. Dringend! Die opmerking over Dendermonde zette mijn voornemen op losse schroeven. Kon ik aan een nieuw jaar beginnen zonder te weten of Maria en mijn ma elkaar hadden gekend? Het antwoord was duidelijk: nee!
Nog geen vierentwintig uur later stond ik weer aan de vijver in Blauwendael. Maria was er al. Ik viel direct met de deur in huis. ‘Mijn ma denkt dat ze u kent.’
‘Uw ma?’
‘Juliette Laureys, ze had een winkel vroeger. Kleding voor dames, heren en kinderen.’
‘Juliette? Uit de Hoogstraat? Ze verkocht ook lingerie. Is dat uw ma?’
Ik knikte.
Ze bekeek me, lang en aandachtig. ‘Nu ge het zegt … dezelfde botstructuur.’
‘Het is dus waar?’
Ze glimlachte. ‘Wat heeft ze u verteld?’
‘Niets,’ zei ik. ‘Ze deed zo.’ Ik maakte het gebaar van horen, zien en zwijgen.
‘Fijn! Dat is een van de redenen waarom ik klant was bij haar en niet in Dendermonde. Wilt ge iets voor mij doen?’
‘Hangt ervan af.’
‘Wilt ge met mij een pannenkoek gaan eten in de Lekkerbek? Op mijn kosten. We nemen mijn auto.’

Ze had een chique Mercedes, en ze reed stukken beter dan ik. Ze nam het ook niet zo nauw met de regels, parkeerde ongegeneerd op een gehandicaptenplaats. ‘Het was hier vroeger mooier,’ zei ze. ‘Of ligt dat aan mijn ogen?’
‘Nee, het ligt niet aan uw ogen. Kwam je hier vaak?’
‘Niet hier. In Dennenland. Elke woensdag. Met mijn minnaar?’
Minnaar … Het klonk raar uit de mond van een tachtigjarige.
Ze merkte mijn ongemak. ‘Kind, wat moest ik anders? Non worden? En pas op, ik deed dat niet in het geniep, hé? Ik had het verteld aan mijn broer, en die vond het goed.’
‘En uw man?’
‘Daar praatte ik niet tegen. Behalve als we in gezelschap waren. Na die fameuze huwelijksnacht was hij lucht voor mij, en tegen lucht praat ge niet.’
Het duizelde mij. ‘Jullie zijn getrouwd in 60 en hij is gestorven in 14. Wil dat zeggen dat …’
‘Ja,’ zei ze. ‘Ik heb vierenvijftig jaar niet met hem gesproken – behalve als er andere mensen bij waren.’
‘Maar …’
‘Laat ons binnengaan,’ zei ze. ‘Dan krijgt ge het hele verhaal.’

Deel dit bericht

  1. Ik vraag me af
    of u wel begreep waarom ik reageerde met ‘Het onverwachte antwoord’.

    Het beeld dat u toonde,
    is ooit gebruikt voor de cover van dat boek van PdM.

    Ik wilde het u doorsturen, maar dat werkt blijkbaar niet.
    De link doet het wel.

    https://www.deslegte.com/het-onverwachte-antwoord-994436/

    1. Nee, inderdaad. Ik snapte het niet. Het beeld dat ik gebruikte, was een foto die ik (onlangs) zelf nam bij een museumbezoek. Ik durf geen foto’s van internet te plukken, want dat is strafbaar. Het maakt me nog nieuwgieriger naar ‘het onverwachte antwoord’, want PDM werd dus getriggerd door het beeld waardoor ik jaren later getriggerd werd… Heel fascinerend.

      Dubbel bedankt dus!

  2. Het onverwachte antwoord.

    Patricia de Martelaere.

    Pràààchtig boek. En waarachtig ook.

    1. Ik las er maar twee van haar: ‘De Schilder en zijn model’ en ‘dagboek van een slapeloze’. Ik zet jouw tip op mijn doe-lijstje. Bedankt!

Reageer hier