De kronieken van liefde, lust en afzien – Naomi – 3
Nee, ik liep niet weg. Daar was ik te oud voor, te wijs, te traag allicht.
… Ik moest wel stevig slikken. Onder dat blauwe masker zat zowat de lelijkste mond die ik ooit had gezien. Een mislukt geopereerde hazenlip (dacht ik) met daarachter een wirwar van schots-scheve tanden en woekerend tandvlees.
… ‘En?’ vroeg ze. ‘Versta je nu waarom ik een mondmasker blijf dragen?’
… ‘Ja.’
… ‘Loop je niet weg?’
… ‘Je bent meer dan die mond.’
… ‘Voor de meesten niet.’
Ik nipte van mijn wijntje, zij van haar cola. De Vrijdagsmarkt bruiste en suisde. Rond onze tafel hing een stille wolk. Tegen mijn verwachting in, was zij het die het gesprek weer aanzwengelde. ‘Weet je waarom die twee zo lelijk deden tegen mij? Ik had touche. Een onmogelijk knappe gast uit Wondelgem die pas op onze school was gekomen. Een rare. Hij zei dat ik op een beroemd schilderij leek, maar hij had dit,’ ze tikte tegen haar tanden, ‘natuurlijk nog niet gezien. De dag nadat jij daar passeerde, hebben die twee bitches hem een foto van mij gestuurd, een schoolfoto van vorig jaar. Hij heeft nooit meer naar mij gekeken.’ Ze dronk haar glas leeg, verschool zich achter haar masker. ‘Ik wou dat ik een Afghaanse was. Dan kon ik zo’n tent aan.’
… ‘Dat heet een boerka.’
… ‘Weet ik. Achterlijk. Wat zou jij doen als je mij was?’
… Daar moest ik niet over nadenken. ‘Plastische chirurgie. Zeker weten.’
… ‘Hallo?! Zie jij geld groeien op mijn rug?’
… Nee, spijtig genoeg niet. Ik zou ervoor gaan werken.’
… ‘Ik niet,’ zei ze bot. ‘Het is mijn oma die me lelijk maakte. Dat zij het maar oplost!’ Ze schoof haar stoel achteruit en liep weg. Ik volgde haar met mijn ogen tot ze afsloeg naar de Kammerstraat. Ze keek (alweer) niet om.
Thuis logde ik direct in op Facebook. Er waren veel Naomi’s. Ik liep ze allemaal af, nam een kijkje op hun pagina’s, hield twee mogelijke kandidaten over – de ene had als profielfoto een stelletje prehistorische gedrochten, de andere een schaduwfoto. Ik stuurde hen allebei dezelfde boodschap: hoe deed je oma dat? Toen ging ik zitten wachten …