Hoogstraat 23, Waasmunster (waar ik opgroeide) ligt hoop en al honderd meter van het gemeentehuis, en amper vijfhonderd meter van de kerk. Toch was er in de bloedhete zomer van 1976 niemand in onze familie die mij te voet wilde laten trouwen.… Lees verder
Die andere wereld kwam net op tijd – op 30 juli – precies een maand voor we al dan niet voor een schepen van stad Gent zouden staan. Ik in een dertig jaar oude Kaat Tilley, hij in een creatie van Stef Kamil Carlens.… Lees verder
Wat, vroeg ik me af, zou het resultaat zijn van gehoorzaamheid? Ik besloot om het eens te proberen, een dag of twee.
… Het begon gemakkelijk. ‘Zullen we vandaag op zoek gaan naar een nieuwe brievenbus.’
… ‘Da’s goed.’
… ‘Over een uurtje of zo?’… Lees verder
Het was een kleinigheid, een futiliteit. Had mijn lief gewoon gezegd dat hij zich niet op zijn gemak voelde bij 125 per uur, dan was mijn voet vanzelf bij die gas vandaan gebleven, maar als iemand iets van me eist, dan komen al mijn stekels overeind.… Lees verder
Na een portie roerei (met eieren die onze barones tien minuten ervoor van onder haar kippen had gehaald), startten we de dag met een rondje verloren rijden. We zijn daar allebei ontzettend goed in, én … we zijn er niet eens rouwig om.… Lees verder