‘Papierwerk’ is voor mij – altijd. Broer, zus, lief, kinderen… ze zijn het er allemaal over eens: ‘Gij zijt daar goed in.’ En ze hebben nog gelijk ook. Ik bén er goed in, vind makkelijk mijn weg op onoverzichtelijke sites, goochel met agenda’s en met cijfertjes.… Lees verder
De rest van de dag dook ik in de golven van romantiek, suspense en kolder. Moeiteloos.
… Net toen we aan tafel wilden gaan, belde mijn zoon. ‘Heb je papa uitgenodigd?’
… ‘Ja.’ Ik dwong mijn gezicht in een spijtfrons. Die kon hij niet zien, maar misschien voelde hij hem.… Lees verder
Die nacht droomde ik van ons ma. Ze plukte boontjes. Aan haar voeten had ze van die afgrijselijke galoches. Daarboven een minijurkje dat ze zelf had gemaakt (en dat nu – meer dan 50 jaar later – de favoriet van mijn dochter is).… Lees verder
Lachen… er is niets waar ik meer energie uithaal.
… Lachen tot mijn keel rauw is, tot mijn ogen verdrinken, tot mijn kaken verstijven, tot mijn neus blinkt alsof hij in de was is gezet.
… Thuis, bij ons moeder, werd er véél gelachen.… Lees verder
Over Vero en Co maakte ik me geen zorgen, en dat bleek terecht. Theo trok me tegen zijn gilet, en fluisterde in mijn oor dat Didier met mij het groot lot in handen kreeg. Daarna sloeg hij zijn armen om mijn lief en vertelde hem ongetwijfeld hetzelfde.… Lees verder