Kroniek van een aangekondigd huwelijk – 6

Tureluurster/ februari 18, 2023/ Geen categorie/ 2 commentaren

De volgende morgen streken we de plooien glad, zoals we dat altijd deden. Met koffie en zelfgemaakte broodpudding. Daarna gingen we naar de brocantemarkt bij Sint-Jacobs, en vandaar naar museum Guislain. De tram werd gedomineerd door een handjevol luidruchtige, woest uitziende toeristen die een taaltje spraken dat ik nooit eerder had gehoord.
… ‘Heb jij een idee waar die vandaan komen?’ vroeg ik.
… ‘Nee. Het klinkt Oostbloks, maar ze zien er niet uit als Oostblokkers. Maakt het wat uit?’
… Ik trok de minst woest uitziende man aan zijn mouw. ‘Welke taal spreekte gulle?’
… Hij rolde met zijn ogen, haalde zijn schouders op.
… ‘Which language do you speak?’
… ‘All languages.’
… ‘Which language do you speak now?’
… ‘English,’ zei hij zonder blikken of blozen.
… Nu rolde ik met mijn ogen.
… Hij grinnikte. ‘Or rather, Irish. We are from Dublin. We are going to museum Gislin.’
… ‘Guislain,’ zei ik.
… ‘Yes,’ antwoordde hij. ‘Guislane.’
… We besloten samen te gaan. Zes lachgrage Ieren, mijn lief en ik. We zagen nog niet de helft van wat er te zien was, maar we hadden veel lol. En de biertjes achteraf? Tja, die mochten er ook wezen.

Thuis plofte mijn lief in de zetel, en zette de televisie aan.
… ‘Waar ga je naar kijken?’
… ‘Film op Canvas. Kijk je mee?’
… ‘Liever niet. De meeste Canvasfilms gaan nergens over. Ik ga wat computeren.’
… ‘Je hebt deze morgen al gecomputerd?’
… ‘En dan?’
… ‘Weekend is ONZE tijd. Dan moeten we SAMEN dingen doen.’
… Ik voelde mijn stekels rechtkomen. ‘We zijn toch al de hele dag samen?’
… ‘Met anderen erbij. Dat telt niet. Waarom ontvlucht je me altijd?’
… Hier had ik echt geen zin in. ‘Al goed. Hier ben ik dan.’ Ik plofte naast hem neer.
… ‘Te laat,’ zei hij.

Ook die avond hing er niet veel love in the air.