Kroniek van een aangekondigd huwelijk – 1
Vrijdags tussen vijf en zes sta ik altijd achter het fornuis. De rest van onze samen-dagen (want we latten al 23 jaar en hebben dus ook alleen-dagen) kookt mijn lief. Voor ons beider bestwil. Hij heeft er talent voor, en hij doet het graag. Ik zit liever voor de computer. Omdat hij kookt, los ik voor hem digitaal de zaken op waar hij een hekel aan heeft. Ik speel voor secretaresse, boekhoudster en probleemoplosser. Een goede deal, vind ik. Hij deelt die mening.
De vrijdag waarover ik het wil hebben – een vrijdag in oktober met meer zon dan wolken – liepen de zaken niet zoals ik zou willen. De saus brandde aan. Ik moest opnieuw beginnen. Toen hij arriveerde, was ik nog volop aan het afwassen.
… ‘Je stoomt van ergernis,’ zei hij. ‘Aperitiefje?’
… ‘Graag.’
… Hij schonk één rood en één wit, ging aan de keukentafel zitten. ‘Santé, lief. Ik zie je graag.’
… ‘Je ziet me graag afwassen?’
… ‘Dat ook.’
… Ik nam een schuurspons en stortte me op de sauspan.
… En toen zei hij stomweg (aan een rommelige tafel, in een al even rommelige keuken): ‘wordt het geen tijd om het nog eens over onze trouw te hebben? Moeten we de knoop niet doorhakken?’
… ‘Wat?’ zei ik.
… ‘Trouwen. Met een feest en zo.’
… ‘En dat vraag je me hier, in dit rommelkot. En nu, tijdens de afwas?’
… ‘Ik zou het je zelfs vragen op mijn sterfbed,’ zei hij.
… Mijn mond leek vol te zitten met zand. Ik was zo verbouwereerd dat ik geen ‘nee’ uit mijn keel kreeg. En geen ‘nee’ interpreteerde hij als ‘ja’.
… Als dit maar goed komt!
(wordt vervolgd)
soms zit het antwoord gewoon al in de vraag…
‘Wilt ge met mij trouwen?’
En opgepakt worden voor bigamie;-)
Zo gek, de tekst op mijn mobieltje ging tot ‘en toen zei hij stomweg’ met daarachter 3 puntjes. Ik dacht dus, we moeten raden! Nu ik wakkerder ben en je reactie zag, herlas ik. Je tekst ging verder… Excuses voor het feit dat je mijn aanvulling zag als voorstel. Trouw maar met Didier, ge gaat er veel meer aan hebben dan aan mij 😉
Grappig!
Die drie puntjes op mobiel, daar liet ik me vroeger ook door vangen. Intussen weet ik dat ze staan voor: er is nog meer tekst.
Ja had het in elk geval goed geraden;-)
De vraag is nu (maar je hoeft ze niet te beantwoorden) of ik ‘ja’ zeg..