Aanraders – 2 – het openbaar vervoer

Tureluurster/ januari 25, 2023/ Geen categorie/ 4 commentaren

Sinds ons ma geveld werd door een bloedklonter, ben ik wekelijks in Waasmunster, meestal samen met Chris en Riet.
… Post uit de bus halen, het huis even opwarmen, tante Cécile troosten, dingen regelen. We picknicken in de living (zonder sporen na te laten op het tafelkleed), eindigen altijd met taart. Suiker en gezelligheid… de beste manieren om een verlies te verwerken!
… Meestal delen we één auto, die van Riet. Zij is de mobielste van ons drie.

Vandaag ging ik met benenwagen, trein en bus.
… Het vaak verguisde Openbaar Vervoer.
… En ja, het ging traag. Dat kan ik niet ontkennen. Thuis, in de Gentse stadsrand, doe ik bijna alles met bus, tram en benen. Makkelijk, goedkoop, ecologisch en sneller dan met de auto. Waasmunster lijkt een exotische bestemming. Met overstappen, wachttijden en omleidingen die stokken in de wielen steken.
… Ik kreeg er wel iets voor in de plaats: menselijk contact en een verhaal.

Het dametje tegenover mij was even breed als lang. Ze droeg een feloranje muts over spierwit haar. Ongegeneerd legde ze haar hand op mijn knie. ‘Het is de eerste keer dat ik u hier zie, en dat wil wat zeggen. Ik zit hier alle dagen.’
… ‘Echt?’ vroeg ik. ‘Zit gij alle dagen op deze trein?’
… Ze knikte. ‘Ja. Twee over negen in Dampoort. Dan ben ik, met een beetje geluk, om tien uur bij mijn man.’
… ‘Woont die dan niet bij u?’
… ‘Nee, hij ligt op het kerkhof van Lokeren, Oude-Brug. Kent ge dat?’
… Ik schudde van nee.
… ‘En gij?’
… ‘ik ga naar het huis van ons moeder,’ zei ik. ‘Die is ook dood.’
… ‘Hebt ge uw boterhammen mee?’ vroeg ze.
… Ik knikte.
… Ze nam mijn hand, gaf er een kneepje in. ‘Dan komt het helemaal goed, zei ze.

Openbaar vervoer? Ja, een aanrader dus!
… (als ge tenminste bereid zijt tot praat en traag)