Kroniek van een aangekondigd afscheid – 1: De lijm

Tureluurster/ december 19, 2022/ Geen categorie/ 6 commentaren

Ons moeder is de lijm die onze familie samenhoudt, en dat doet ze het liefst met stoofpotjes, wafelen en cake.
…Ja, ook nog op haar negentigste!
…Jaarmarkt, Allerheiligen, Kerstmis, verjaardagen met nullen of vijven… alle gelegenheden zijn goed om haar kroost en aanverwanten samen aan tafel te krijgen.
…Sinterklaas mag ík organiseren. Het privilege van de oudste dochter.
…En ja, ik maak vooraf altijd een extra toertje met de stofzuiger, want geen stofnest – hoe miniem ook – ontsnapt aan haar aandacht.

Op het laatste sinterklaasfeest arriveerde ze anderhalf uur te vroeg, zoals altijd arm in arm met haar zuster, tante Cecile.  ‘Geluk met de bussen vandaag.’
…’Geluk? Dat waren gewoon doodrijders, die chauffeurs!’
…Didier en ik knipogen naar elkaar. Het spel is begonnen. Ons ma vertelt iets, tante Cecile gaat ertegenin, en omgekeerd. Gekibbel is de lijm die zusters samenhoudt.
…Ze nemen allebei een alcoholvrije Martini. Beter voor de bloeddruk.
…’Zijt ge zeker dat er geen alcohol inzit?’ vraagt ons ma na een kwartier. ‘Dat zit precies in mijn hoofd.’ Tante Cecile wil iets zeggen, bedenkt zich. ‘En zat zijn op mijn leeftijd, dat lijkt nergens op. Zal ik eens wat vertellen? Op die bus zat alleen jong volk, schoon jong volk. Allemaal tegaar waren ze jonger dan Cecile en ik samen. Dat is kunnen, hé?’ Ze giechelt als een schoolmeisje.
…’Ik wou dat het anders was,’ zegt tante Cecile. ‘Oud worden, dat gaat nog, maar oud zijn…’
…’Geef er ons nog maar eentje,’ zegt ons ma.

De kinderen arriveren (haar kleinkinderen en achterkleinzoon). Er wordt gegeten en gedronken, gekibbeld en geplaagd, gelachen. Véél gelachen. Na de koffie komen de fotoalbums op tafel, samen met de advocaat van Bols.
…Als iedereen naar huis is en de afwas is gedaan, drinken Didier en ik nog een digestiefje. ‘Zo geslaagd als vorig jaar,’ zeg ik.
…’Beter,’ zegt hij.

Hadden we geweten wat er te gebeuren stond, dan hadden we die namiddag ingekaderd aan de muur gehangen, om hem de rest van ons leven te kunnen herbeleven.
…Helaas.

(wordt vervolgd)