Oekraïne versus Wallonië: 1-0
Het woord “Oekraïne” kan niet vermeden worden in een voorjaarsblog uit 2022.
…Dat zal ik ook niet doen.
…Het is nogal onzinnig om het over futiliteitjes of straatperikelen te hebben, terwijl 2000 kilometer oostelijker de hel bovengronds is gekomen.
Ik ben er niet goed van, van die nietsontziende oorlog, zo dichtbij.
…Tegelijkertijd loopt mijn hoofd vol vragen.
…Sommige komen allicht nog aan bod in een van mijn volgende blogs – als ik er in slaag om er voor mezelf het (of een) antwoord op te formuleren.
Nu ben ik eventjes zwaar van mijn melk door het volgende:
…“Vlaanderen beslist vrijdag om in elk van de vijftien referentieregio’s een dorp te bouwen waar telkens enkele honderden Oekraïense gezinnen voor langere tijd kunnen worden ondergebracht.”
…Dat las ik daarnet in de krant, en – voorwaar – ik ben er blij mee, maar… tegelijkertijd vraag ik me af…
…Waarom verkommeren (na de Waterbom) landgenoten uit Pepinster, Rochefort en ettelijke andere gemeentes nog steeds in stinkende, schimmelende huizen zonder verwarming of elektriciteit?
…Waarom werden die mensen, van zodra het water begon te zakken, doodgezwegen?
…Waarom waren er voor hen geen nooddorpen? Zijn Walen niet exotisch genoeg? Is de taalgrens breder dan 2000 kilometer? Of speelden onze Vlaamse partijen het spel even vuil als Poetin? Vielen er geen stemmen te scoren met binnenlandse menselijkheid?
.B
Ik denk dat beide problemen van een totaal andere orde zijn. We kunnen toch niet jaloers zijn op de hulp aan Oekraïense vluchtelingen? Dat zijn vrouwen, kinderen en oude mensen die niets meer hebben, op vlucht voor een oorlog. De Walenwillen geen nooddorpen, ze willen dat hun huizen en de infrastructuur hersteld wordt. De regio Wallonie doet een hele boel, ook Vlaanderen, het federale niveau en vele vrijwilligers, ook Vlaamse, er zijn verzekeringen en noodfondsen. En ook Wallonie gaat vluchtelingen opvangen…
Het gaat niet over jaloezie, Joos. Dat zou wel heel dwaas zijn. Het gaat ‘m over het feit dat nu alles ineens snel kan gaan en toen niet. Het gaat ‘m over het feit dat sommige Walen (in afwachting) heel blij zouden geweest zijn om in een nooddorp te kunnen wonen, en het gaat ‘m over het feit dat er toen geen nooddorpen kwamen… Sommige ‘Ardenners’ hadden/hebben ook niets meer na die overstromingen. Stel je voor dat het Gent was geweest in plaats van Luik, dat jij, ik en vele anderen plots onbewoonbare huizen hadden en rottend afval in plaats van meubelen en souvenirs. Dan waren we ook een soort vluchteling. Met het grote verschil – uiteraard – dat we niet de kans liepen gebombardeerd of beschoten te worden…
Ja dat ziet er inderdaad niet proper uit!
Nee, absoluut niet!
Amaai….zo waar….
schrijnende waarheid…😔😔😔
En inderdaad Didier, hoe maken we er 1-1 van?….
Nooddorpen in Wallonië, waar mensen van hier samenleven met Oekraïense vluchtelingen?
De vraag is dan: hoe maken we d’r 1 – 1 van?