Het geheim van de stoel (de kortste perspectief-les ooit…)
Zelfs bij benadering kan ik niet zeggen hoeveel woorden ik al verspild heb aan het vertelperspectief.
…‘Verspild’, ja. Zo voelt het soms, want telkens weer ontdek ik dezelfde fouten.
…Lastig?
…Voor de schrijvers wél, voor mij niet. Teksten verbeteren is mijn job, ik doe het graag.
. .Er is eigenlijk maar één opmerking waar ik niet mee overweg kan, en dat is: ‘ik begrijp niet waarom dat perspectief zo belangrijk is, ik zie er het nut niet van in.’
..Tot mijn grote vreugde vond ik daar gisteren (na meer dan dertig jaar lesgeven) het kortst mogelijke en het duidelijkste antwoord op. In Luik nog wel, in Cité Miroir (een aanrader trouwens!)
Knoei je met het perspectief, dan is je verhaal voor de lezer even comfortabel als onderstaande stoel. Probeer er maar eens te gaan opzitten zonder in de kramp te schieten!
Kijk en schrijf je vanuit het goeie perspectief, leg je de juiste focus, dan wordt je verhaal zo:
Wees nu serieus… ik weet waar ik het liefst zou zitten. Jullie ongetwijfeld ook! En nee, die stoel staat niet ‘per ongeluk’ een stukje buiten beeld, maar omwille van de ‘suggestie’ – bijna even belangrijk als perspectief. Da’s voor een andere keer…