Bitch Bibiane
Sommigen werken met hij’ s en zij’ s, anderen laten hun personages tijdens het schrijfproces twintig keer van naam veranderen, een kleine minderheid weet meteen hoe hun held of heldin moet heten en wijkt daar geen duimbreed van af.
…Een personage ‘dopen’ is minder evident dan het lijkt. Vooral omdat het niet te voorspellen is hoe de lezer een naam ervaart. Zo had ik indertijd een hekel aan het boek De paardenfluisteraar omdat één van de hoofdpersonages Annie heette – toen de minnares van mijn man.
…Hoe goed je ook bent, tegen dat soort emotionaliteit kan je als schrijver niet op.
Zijn er regels?
…Ik denk het wel, al zijn ze moeilijk te verklaren – en nog moeilijker uit te leggen. Bovendien zijn ze ook taalgebonden. Niet universeel dus.
…Neem nu Kelly of Joy… Hoe een Engelstalige lezer die namen ervaart, weet ik niet, maar in ons taalgebied roepen ze vooral het beeld op van domme, nymfomane blondjes. Niet altijd terecht. Veerle, Hadewych en Saartje daarentegen wekken vertrouwen. Ook niet altijd terecht.
…Maak je het jezelf graag makkelijk, noem een goede huisvrouw dan Saartje en een echtbreekster Joy. Heb je zin in een uitdaging, doe het dan omgekeerd.
…Of kies voor iets speciaals. Bibiane bijvoorbeeld.
Zelf vind ik dat een naam om te lachen. Een schrijffout-naam. Viviane na een fles porto. Zeker in combinatie met een Vlaamse familienaam – Verhelst bijvoorbeeld – zodat je het niet eens kan hebben over de Spanjaarden die V’s veranderen in B’s.
…Hoe dan ook, Bibiane komt in onze contreien zo weinig voor dat je er mee kan doen wat je wil.
…Een bitch?
…Prima!
…Een hysterisch, gestoord wijf?
…Prima!
…Een kloosterzuster uit de middeleeuwen?
…Kan ook!
…Een frêle tiener met liefdesverdriet?
…Geen probleem!
Wat ik eigenlijk wil zeggen?
…Stop met urenlang wakker liggen omdat je niet weet welke naam je personage moet krijgen.
…Als JIJ, SCHRIJVER, een personage schept dat de moeite waard is, dan wordt dat personage zijn naam en wordt de naam het personage!